Meditaties

Deze overdenking werd gehouden bij de opening van de Europese Vrouwenconferentie (EWC) van de Broedergemeente in Doorn (Nederland) op 29 juni 2018 door zr. Nadra Echteld (voorzitter van de Centrale Vrouwenraad van de EBGN). Zij neemt daarin het thema van de conferentie op (Freedom in Christ) en verbindt het met de viering van Keti Koti (155 jaar afschaffing van de slavernij in Suriname en op de toenmalige Nederlandse Antillen) op 1 juli 2018.

Zusters,
ik ben Nadra Echteld, één van de voorbereiders van deze Conferentie.

Bij elke gelegenheid wensen wij elkaar een gelukkig, gezond, vreugdevol of succesvol jaar toe – afhankelijk voor wie de wens bestemd is en wat wij voor een band met die persoon hebben. Soms wensen wij zelfs een gezegend jaar of een jaar van de Heer (een Anno Domini – zoals men vroeger bij het jaartal zei). Een dezer dagen ontving ik een wens van de voorzitter van de Centrale Raad, zr. Rita Harry, aan de leden van het Moderamen en daarin schreef zij: De belofte [het geschenk] in het Jaarwoord geeft mij nieuwe energie:

Maak ons levend, dan zullen wij uw naam aanroepen. Ps. 80:1 9 (NBG)

Onze redder Christus Jezus is verschenen, die de dood heeft
vernietigd en onvergankelijk leven heeft doen oplichten door het
evangelie. 2 Tim. 1 :10

Met de dagteksten van de Tweede Paasdag groeten wij u uit Zeist.
Het is de meest belangrijke tijd van het jaar voor een christen en voor de
gemeente van Christus.

Loof de oppermachtige Heer – met deze woorden begint in de Broedergemeente het jaar 2016. Dit vers is niet mooi vertaald in de Nieuwe Bijbelvertaling. Wat staat er precies? “Loof de Heer der heren”. Met deze woorden worden de heren van deze wereld van hun voetstuk gehaald. Op het voetstuk staat alleen “de Heer der heren”, de God van Israël, de vader van Jezus, onze God. Hij alleen is de lof waard.

David en de Israëlieten dansten vol overgave voor God, begeleid door zang en muziek van lieren, harpen, tamboerijnen, cimbalen en trompetten. (1 Kronieken 13:8)

Waarom dansen wij niet op de kerstavond? Zoals David en de Israëlieten dansten op het moment, dat ze de ark van het verbond, de woonplaats van God, naar huis haalden, naar Jeruzalem.